- łoskotać
- глаг.• грохотать* * *łosko|tać\łoskotaćcze несов. грохотать, громыхать; стучать* * *łoskocze несов.грохота́ть, громыха́ть; стуча́ть
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
łoskotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, łoskotaćoczę || łoskotaćocę, łoskotaćocze || łoskotaćoce {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować powstanie huku, łomotu, głuchego stukania, grzechotania; robić coś, wywołując tym hałas, huk : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walące się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łoskotać — ndk IX, łoskotaćoczę (łoskotaćocę), łoskotaćoczesz (łoskotaćocesz), łoskotaćocz, łoskotaćał, łoskotaćany «wydawać silny, głuchy odgłos, powodować powstawanie łoskotu; silnie stukać, łomotać» Łoskotać drzwiami. Drzwi łoskoczą. Koła pociągu… … Słownik języka polskiego
łoskotanie — n I rzecz. od łoskotać … Słownik języka polskiego
trzaskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, trzaskaćam, trzaskaća, trzaskaćają, trzaskaćany {{/stl 8}}– trzasnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, trzaskaćnę, trzaśnie, trzaśnij, trzaskaćnął, trzaskaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień